vrijdag, december 18, 2009

Ik leef nog...

OK, ik zit ergens in Vietnam (iets met een Chau in dacht ik). Net terug van 4 dagen back to basics in een elektriciteitsloos dorp. Fantastische omgeving. Primair woud op de coonkarst, daartussen rijstveldenvlaktes (die nu nogal droog stonden). Echt een paradijselijk zicht.
En het belangrijkste van dit schrijven (voor mij toch): het is vandaag mijn verjaardag. Of mijn lucky day. Of ik ben een van mijn 9 levens kwijt. Of... Ja, zo kan ik nog even doorgaan. Hangen aan een touw waarbij het eerste en enige (en stevig geachte) ankerpunt breekt met potentieel ruim 100m onder je is echt geen fijne ervaring. Als dat ankerpunt van xx kg nog eens je hoofd net mist en via je schouder de dieperik in vliegt zonder dat het touw er nog aan vast hangt, staat een mens te beven op zijn benen. Opposerend. Toevallig per ongeluk was ik dat daar van plan (om een knoop te passeren). Geen seconde te vroeg, zo bleek dus. Katleen was er ook niet goed van. En maar roepen... En ik maar een eindeloze seconde wachten op die steen, terwijl ik al totaal van de wereld was in die geluksopposee...
Met als resultaat: we hebben een -100m en die grot is nog zeker 100m dieper, wie weet komt die zelfs terecht in die grote collecteur die daar moet liggen en die Koen, Rudi, Katleen en ik daar een paar dagen vruchteloos hebben proberen te vinden.
Maar dat zal dan voor een andere groep zijn, vermoedelijk op een andere expeditie...

9 Comments:

Blogger Johan said...

Alvast een gelukkige verjaardag en voor de rest stevige ankerpunten .
Geniet van het het Vietnamese weer , in Belgie ligt alles op een hoop na 5 cm sneeuw

10:40 p.m.  
Blogger David L. said...

Oppassen è mannekes,
David, niet omdat je nu geen voorzitter meer bent dat we je niet meer nodig hebben.

3:12 p.m.  
Blogger Wim Janse said...

Inderdaad oppassen! En zien dat ge allemaal levend terug komt.
Ik kan me anders goed voorstellen dat ge van zo’n evenement nog wel even de bibber in uw benen voelt.
Voor de rest alles ok neem ik aan. Nog een prettig Vietnamees karaoke kerstmis en een hippy hoppy nieuwjaar.

groeten
Wim

PS: David staat er eigenlijk in uw testament beschreven wie uw voorraad West-Vleteren erft ;-)

3:36 p.m.  
Blogger David L. said...

Ik heb nog wat leeggoed van David DR zijne W-VL thuis staan, msschn verhoogt dat mijn kans op erfenis. Maar toch geen te zotte dingen ginder.

8:11 p.m.  
Blogger Nele P said...

Zeg mannen, niet te stoer doen hé! Wij willen jullie allemaal levend en wel terug hier zien! Doe voorzichtig verder en amuseer jullie nog!

8:56 p.m.  
Blogger Unknown said...

Laat equipementen à la brevet-Z, voor de mensen die er wat van kunnen....

1:33 p.m.  
Blogger David D.R. said...

Allez, we leven nog, dus die W Vl kan nog even in mijne kelder blijven (behoudens toevallige occasionaliteiten)
En trouwens, ik had dat touw niet gehangen (dus nu kan ik iemand met een gigantisch schuldgevoel opzadelen :-))

3:48 a.m.  
Blogger Katleen said...

Helaba ! Toch even aan toevoegen dat het touwtje wel degelijk was getest door de equipeur herself. Alleen zat de tweede man in een andere gewichtsklasse.......

met vliegende ankerpunten als gevolg.

Brrrrrr hier zit toch iemand met een schuldgevoel.....

2:23 p.m.  
Blogger David D.R. said...

*Grijns*
Allez, 't is goe voor ene keer. Maar als ik de volgende keer naar beneden donder zal't je beste dag niet zijn hè ;-)

11:35 a.m.  

Een reactie posten

<< Home