Slotsom

OK, de expeditie naar Vietnam is afgelopen. Meer dan 10km gevonden, maar vraag me niet over hoeveel grotten dit is gespreid (daar moet je bij een zekere ZHS voor terecht). De laatste week is er o.a. nog een Verneau gevonden van ruim een km. "Verneau" dankzij de scherpe uitsteeksels in de rivier (vraag maar aan Katleen en haar pijnlijke knie).
Teruggekomen in Hanoi werden sommige lokale handelaren ietsje rijker dankzij ons kapitalisme. Al vraag ik me af hoe ze nog uberhaupt winst kunnen maken. De gekookte schildpad zal me trouwens nog wel een tijdje bij blijven.

Laatste week is ingezet

OK, de jeep voor ZHS en mij is in reparatie. Batterij plat en enkel AA te verkrijgen in deze stad hier (of zoiets). Dus een dag internet! Verschrikkelijk :-)
't Was ergens tijd, dat dagje rustig aan. Niet met een kater als excuus. Gewoon even een dag niet ondergronds in tegenstelling tot de ander dagen. Van een efficiente expeditie gesproken.

Vorige week, in Tua Chua, was het precies zoals in Groundhog Day: opstaan, om 7h ontbijt, jeep richting zelfde grot(systeem?) en 's avonds topogegevens ingeven en gaan slapen. Zalig grotten daar. Momenteel noemt die Promised Cave. Omdat er precies al jaren geleden een paar keer(vruchteloos) gepoogd werd de perte of resurgentie te vinden. Laat staan een zij-ingang. Die ruim anderhalve km lang is en bijna 100m diep. Touw, rivier, zwemmen, klauteren, kruipen. Alles is er. Stop op sifon stroomop en -afwaarts. De resurgentie sifonneert na bijna 800m. Met een gelijkaardig uitzicht (veel concreties, diep water), op ca. 50m. Iemand zin in een duik om de verbinding echt te bevestigen? Of een oppervlaktetopo om te weten hoe dicht de grotten echt van elkaar liggen?
En dan was er de perte. A la Bramabiau maar met waterval van ruim 40m. Meest spectaculaire en mooiste ingang die ik al gezien heb. Maar misschien ben ik niet veel gewoon he. Een ondergronds aqualibi. Nog geen 250m ontwikkeling, ruim, vertikaal, maar toch vermoeiend. Met een tobagan waar het lawaai van het witschuimkolkend water nog erger is dan een startende F16. En waarboven je opposeert. Uitglijden is strikt verboden.

Dezer dagen zijn de grotten iets minder lang en doen we er soms meerdere op een dag. Of maar ene in combinatie met een uitgebreide fotosessie :-) Nu, na vandaag en dankzij wat permissions kan dat "minder lang" alweer achterhaald zijn.

Nog een paar dagen speleo en dan huiswaarts, na even Hanoi te hebben geplunderd uiteraard. Time goes fast...

De 100 zijn ruim binnen!

De buurt rond Yen Minh herbergt nog een hoop onbekende grotten. Tijdens een rit merkte Jan toevallig (!) op 10 km van Yen Minh stad een resurgentie op in een diepe vallei die slechts op enkele plaatsen vanop de weg gezien kan worden. De perte is een sifon een 500 tal meter verderop, we konden de rivier zo'n 350 meter stroomopwaarts volgen. Nieuwjaar werd op klassieke wijze doorgebracht; deze keer in een eerder sympathieke locatie, bamboe decor langsheen de rivier. Vechten tegen de slaap tot middernacht en Hanoi Vodka en Bia Hanoi om mee te toasten. op de terugweg franse motards tegen gekomen op straat met rijstwijn, het is dan toch nog een beetje slecht afgelopen voor enkelingen waaronder mijzelf. Grappig dat de vietnamese uitbater ons vroeg geen (nacht)lawaai te maken. En dat terwijl hier om 5 am de public radio ongevraagd zijn luidruchtige onzin verkoopt, honden heel de nacht door in het niets blaffen, ochtendrochelaars het bont maken onder het hotelraam om over het opwarmen der vrachtwagenmoteurs en het slachten van zwijnen nog maar te zwijgen. Ons uurtje geciviliseerd nachtgebral hinderlijk voor de rust van de omwonenden? Laat me niet lachten.
We keerden enkele uren slaap later terug naar Ngoc Long waar we verder exploreerden en topografeerden in een mooie resurgentie die ik vorige editie met Nele ontdekte. Voorlopig einde na 490 meter en 70 topopunten op een grote put. De perte moet dus dringend bezien worden, we dromen van een traversee met touw doortrekken. Ambiance en mooie gezichten temidden van de Black Tay.
Vanavond veel data bijeengescharreld en we hebben zowaar ruim 9.5 kilometer bijeen gemeten deze editie wat betekent dat we nu ruim 100km Vietnamese ondergrond in kaart hebben gezet. Party time!! Toestemmingen en aanvragen waren deze keer problematisch; de gemeentegrenzen werden verlegd wegens het stuwmeer en in Quynh Nhai mochten we niet exploreren. Idem voor alle districten in ha giang behalve Yen Minh. Vandaag kwam het goede nieuws dat we ook in Dong Van mogen exploreren; Jan heeft enkele interessante punten gevonden, waar moren wellicht enkele ploegen zullen exploreren. Nog 3 dagen speleo te gaan, traditiegetrouw zullen we er tegen het einde aan nog een flinke lap op geven. Ik leg alvast een provisie aan in mijn grot-boekhouding en neem aan dat we met 13 kilometer naar huis komen. Zet de pronostiek maar op het clubbord.
De groeten, Vince